ODZNAKA TURYSTYKI PIESZEJ
OTP-PTTK, ustanowiona w 1951 roku, można ją zdobywać począwszy od 10 roku życia, na wycieczkach pieszych, zaliczając 1 punkt za 1 km. Trasy tych wycieczek może ułożyć sam turysta. Odznaka ma sześć stopni.
| Stopień odznaki | Liczba punktów | Warunki ogólne |
| popularna | 60 pkt | w jednym roku |
| brązowa | 100 pkt | w dowolnym okresie czasu |
| mała srebrna | 250 pkt | w ciągu dwóch lat |
| mała złota | 500 pkt | w ciągu trzech lat |
| duża srebrna | 2 szlaki po 150 km w ciągu trzech lat, zatwierdzone przez przewodnika turystyki pieszej lub wskazane w regulaminie OTP albo udział w OWRP | |
| duża złota | opracowanie 2 szlaków – po 200 km – w ciągu 3 lat | |
Określone są natomiast miejscowości, za zwiedzanie których dolicza się dodatkowe punkty. Od 1974 roku w turystyce pieszej wprowadzono odznakę „Za wytrwałość” która może być zdobywana trzykrotnie, przez kilkakrotne powtórzenie norm przewidzianych na brązową OTP. Ustanowiono także odznakę dla „Najwytrwalszych”.
GÓRSKA ODZNAKA TURYSTYCZNA
Najbardziej popularną odznaką turystyczną, istniejącą jeszcze w przedwojennym PTT (od 1935 r.) jest Górska Odznaka Turystyczna. Od momentu jej wprowadzenia cieszy się po dziś dzień ogromną popularnością. Po wojnie jej zdobywanie wznowiono już w 1949 r., a GOT stał się wzorem dla opracowania zasad zdobywania odznak z innych dyscyplin turystyki kwalifikowanej.
GOT można zdobywać począwszy od 8-go roku życia, na górskich szlakach znakowanych lub nieznakowanych, według ustalonych zasad, podanych w regulaminie i wykazie tras punktowanych.
| Rodzaj i stopień odznaki GOT | kategorie wieku | |||
| I 8-10 lat | II 11-15 lat | III 16-50 lat | IV powyżej 50 lat i osoby niepełnosprawne | |
| popularna | 40 | 50 | 60 | 50 |
| mała: | ||||
| brązowa | 80 | 100 | 120 | 100 |
| srebrna | – | 300 | 360 | 300 |
| złota | – | 600 | 720 | 600 |
| duża: | ||||
| brązowa | odbycie dwóch wycieczek wielodniowych (według zasad określonych w par. 7 Regulaminu) | |||
| srebrna | odbycie dwóch wycieczek wielodniowych | |||
| złota | odbycie dwóch wycieczek wielodniowych | |||
| Za Wytrwałość | w przypadku posiadania Dużej Złotej GOT – 7-krotne spełnienie wymogów przewidzianych dla dowolnego stopnia GOT w przypadku posiadania Małej Złotej GOT – 10-krotne spełnienie wymogów przewidzianych dla dowolnego stopnia GOT |  | ||
O ODZNACE SŁÓW KILKA
Tekst ze strony http://www.cotg.krakow.pl/
Górska Odznaka Turystyczna Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego nie jest zwykłą odznaką sprawnościową, czy krajoznawczą, jakich wiele funkcjonuje czy to w samym PTTK, czy w innych organizacjach. Ta jej osobliwa szczególność wynika z wielu przyczyn, z których na pierwszym miejscu trzeba wymienić swoistość środowiska górskiego, tak odmiennego od tego, z czym spotykamy się na nizinach. 
Góry są całe jakąś baśnią świata powiada poeta i bez wątpienia ma rację. Góry są baśniowe naturalnym pięknem ich przyrody ożywionej i nieożywionej, oraz pięknem kultury regionalnej, jaka się u ich stóp, a także w nich samych, rozwinęła. Ale jak każda baśń, także i one kryją w sobie nadto elementy grozy, z tym że jest ona wcale niebaśniowa, a całkiem realna, o czym dowodnie poświadczają kroniki TOPR i GOPR. Góry bowiem, nawet te najniższe, pogardliwie nieraz określane jako kapuściane, potrafią być niebywale groźne dla kogoś, kto ich nie zna, kto nie wie, jak się po nich poruszać, lub nie umie podjąć decyzji, czy można w nie wyjść, czy też raczej zatrzymać się na dłużej w schronisku. Jednym słowem, chcąc właściwie chodzić po górach, trzeba się tego po prostu nauczyć.
Temu celowi służy właśnie Górska Odznaka Turystyczna PTTK. Ma ona być i jak pokazuje długoletnie doświadczenie faktycznie jest instrumentem właściwie pojmowanej nauki gór, rozumianej zarówno w sensie krajoznawstwa, jak i praktyki górskiego wędrownictwa. Jej regulamin został tak skonstruowany, że stopniowo wprowadza zdobywcę odznaki w arkana sztuki wędrowania po górach, stopniowo poszerza jego znajomość górskiego świata o coraz to nowe, i różnego typu, grupy gór, ucząc go przy tym niezbędnego doświadczenia górskiego. Każdy kolejny stopień odznaki świadczy o osiągnięciu wyższego poziomu poznania gór i umiejętności bezpiecznego po nich wędrowania.
Odznaka ma bardzo długą, przeszło sześćdziesięcioletnią tradycję i jest jedną z najstarszych polskich odznak turystycznych (chronologicznie drugą po Górskiej Odznace Narciarskiej, przejętej po wojnie przez PTTK od Polskiego Związku Narciarskiego). Idea odznaki pojmowanej jako wyróżnik poziomu umiejętności turystycznych oraz znawstwa gór przez jej posiadacza, a równocześnie jako swoista materialna nagroda za trud górskiej wędrówki, torowała sobie drogę w Polskim Towarzystwie Tatrzańskim bardzo powoli. Wynikało to z ideologii Towarzystwa, u której podstaw leżała zasada bezinteresowności w uprawianiu turystyki górskiej. Głównym motywem podejmowania trudu górskich wędrówek były względy natury estetycznej, emocjonalnej i poznawczej. O żadnych innych, bardziej wymiernych, czy tym bardziej materialnych kategoriach nie było mowy. Tak ukształtowany etos turysty górskiego, oficlanie głoszony przez PTT, obowiązywał przez długi czas aż po lata międzywojenne.
Pod wpływem gwałtownego rozwoju różnego rodzaju dyscyplin sportowych i postępującego w polskim społeczeństwie wzrostu szeroko pojmowanej kultury fizycznej, który nastąpiło po I wojnie światowej, w ideologii górskiej, a zwłaszcza w taternictwie, począł zdobywać sobie miejsce kierunek sportowy, którego głosiciele upatrywali sens eksploracji górskiej we współzawodnictwie. Ponieważ taternictwo i turystyka górska od początku swego powstania ściśle się ze sobąłączyły, nadto zaś powiązane były ze sobą organizacyjnie, znajdując się w obrębie jednego stowarzyszenia (najpierw w TT, potem w PTT), musiało w końcu dojść do przeniknięcia owych sportowych elementów także w sferę ideologii turystyki górskiej. Niebagatelną rolę w owej transformacji ideologicznej odegrała też władza państwowa, która w celu aktywizacji sportowej polskiego społeczeństwa w 1930 r. powołała do życia tzw. Państwową Odznakę Sportową (POS). Odpowiedni resort zwrócił się nawet do PTT z sugestią włączenia się Towarzystwa w system funkcjonowania POS, ale Towarzystwo początkowo odmówiło, motywując to sprzecznością z zasadami ideologicznymi turystyki górskiej. Idea odznaki jednak, zwłaszcza kiedy w 1932 r. Polski Związek Narciarski ustanowił swoją Górską Odznakę PZN, będącą pierwszą polską odznaką turystyczną, a więc taką, która potwierdzała stopień kwalifikacji turystycznych jej zdobywcy, poczęła zyskiwać pośród członków PTT coraz przychylniejszy grunt. Znalazło to odbicie w przystąpieniu Towarzystwa do akcji POS w 1934 r., powołaniu do życia przez Oddział PTT Beskid Śląski w Cieszynie, jeszcze w sezonie letnim tegoż roku, własnej odznaki turystycznej, a także w projekcie Odznaki Huculszczyzny PPT, z którym wystąpił z początkiem 1935 r. Oddział PTT w Stanisławowie. Pod wpływem tych działań wnet pojawiła się myśl, aby akcję odznaki rozszerzyć na całe Towarzystwo. Powołano specjalną komisję, która przygotowała konkretny projekt regulaminu, ustalający m.in. nazwę odnaki jako Odznaka Górska PTT. Owa działalność Towarzystwa nad powołaniem do życia nowej odznaki turystycznej wzbudziła sprzeciwy ze strony PZN, organizacji konkurującej z PTT o prymat w górach, której władze, nie bez podstaw zresztą, zarzuciły PTT powielanie wzorów i stwarzanie konkurencji dla Odznaki Górskiej PZN. Związek uważał, iż nazwa Odznaka Górska jest w opinii społecznej ściśle związana z instytucją Odznaki Górskiej PZN, nadto wskazywał, że użycie dla odznaki PTT zarówno sformułowania Odznaka Górska, jak i terminu przodownik (występującego w Odznace Górskiej PZN) wywoła wśród turystów zamęt i nieporozumienia. Sporne problemy rozstrzygnięto w końcu w ten sposób, iż dla nowej odznaki przyjęto nazwę Górska Odznaka Turystyczna PTT, zaproponowaną przez Stanisława Osieckiego, ówczesnego prezesa Towarzystwa, oraz zgodzono się na określenie przewodnik do GOT w miejsce przodownika.
W dniu 23 czerwca 1935 r. Walny Zjazd Delegatów PTT obradujący w Stanisławowie formalnie powołał do życia Górską Odznakę PTT. Szybko też wydano drukiem pierwszy Regulamin Górskiej Odznaki Turystycznej PTT wraz ze spisem punktowanych wycieczek oraz spisem przewodników do GOT, by akcja odznaki rozpoczęła się jeszcze w bieżącym sezonie turystycznym.
Jesienią tegoż roku spośród kilku propozycji na projekt odznaki wybrano projekt nadesłany przez Stefana Osieckiego, wybitnego ówczesnego taternika i andynistę, z zawodu architekta.
Początkowo akcja GOT nie rozwijała się najlepiej. W sezonie 1935 zdobyto raptem 55 odznak, w następnych zaś latach niewiele więcej (1936 133 odznaki, 1937 165, 1938 105). Wzrost ilości zdobywanych odznak nastąpił dopiero po wojnie. Wprawdzie w roku 1948, kiedy akcję GOT wznowiono, zdobyto tylko 52 odznaki, ale już w roku następnym zdobyto ich 857, w roku zaś 1950 osiągnięto liczbę aż 4984 odznak. Były to ostatnie odznaki zdobyte w ramach działalności PTT, z końcem bowiem owego roku doszło do połączenia dwóch największych organizacji turystycznych w Polsce: Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego oraz Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, i powstania Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, które stało się spadkobiercą ideologii obu wspomnianych Towarzystw.
W nowym Towarzystwie sprawy gór i turystyki górskiej, w tym także Górskiej Odznaki Turystycznej, znalazły się w gestii Komisji Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK. Akcja GOT PTTK doznała tam, a także na niższych szczeblach organizacyjnych nowego Towarzystwa tak gorącego poparcia, że niebawem nastąpił jej niebywały rozkwit. Kiedy w PTTK pojawiły się również inne odznaki turystyczne, mające na celu popularyzację także innych dyscyplin turystycznych, GOT stała się pośród nich najbardziej popularna i ten stan rzeczy utrzymuje się aż po chwilę obecną.
Od chwili swoich narodzin GOT dzieliła się na dwa rodzaje: małą i dużą, przy czym w odznace małej funkcjonowały trzy stopnie: brązowy, srebrny i złoty, w dużej zaś tylko dwa: srebrny i złoty.
W miarę rozwoju akcji GOT i zdobywania przez odznakę popularności pojawiały się nowe kategorie GOT. W 1962 r. dla zachęcenia utrzymywania kontaktu z odznaką przez zaawansowanych zdobywców GOT wprowadzono do regulaminu odznaki możliwość uzyskiwania wyróżnienia Za wytrwałość, przyznawanego za spełnienie określonej krotności wymogów na dowolny stopień odznaki.
W 1975 r. KTG ZG dokonała kolejnej modyfikacji regulaminu odznaki. Generalne zmiany dotyczyły ilości jej rodzajów i stopni. Nowy regulamin, obowiązujący od 1977 r., wprowadził popularną GOT jako pierwszy rodzaj w kolejności zdobywania oraz uzupełnił GOT dużą o stopień brązowy.
Wprowadzone zmiany jeszcze bardziej umocniły pozycję GOT pośród innych odznak PTTK.
Rozwój odznaki najlepiej ilustruje statystyka, ukazująca ilość zdobytych odznak na koniec poszczególnych, powojennych dekad:
?
| Rok | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 |
| Ilość odznak zdobyta w danym roku | 4.984 | 12.910 | 27.008 | 49.081 | 27.739 |
| Ilość odznak zdobyta od początku akcji GOT | 6.362 | 366.179 | 767.248 | 1.243.719 |
W roku 1986, pięćdziesiątym drugim istnienia odznaki, zdobyta została milionowa GOT. Jej zdobywcą został Andrzej Mazur z Żor koło Rybnika, przodownik GOT.
KOLARSKA ODZNAKA TURYSTYCZNA
KOT-PTTK, ustanowiona w 1952 roku, można zdobywać, począwszy od 10 roku życia, na wycieczkach zbiorowych lub indywidualnych, zaliczając za każdy dzień jazdy rowerem 10 pkt, a przy wycieczkach wielodniowych – za każdy dzień 15 pkt. Dodatkowe punkty uzyskuje się za udział w określonych imprezach oraz za zwiedzanie. Odznaka ma pięć stopni.
| Stopień odznaki | Liczba punktów | Warunki ogólne |
| brązowa | 100 | punkty za udział w imprezach turystyczno-kolarskich nie mogą być zdobywane w okresie dłuższym niż 24 miesiące |
| srebrna | 400 | |
| złota | 800 | zdobywanie punktów za wycieczki i zwiedzanie powinno się odbywać poza województwem, które zamieszkuje ubiegający się o odznakę |
| duża srebrna | 1.200 | punkty za wycieczki i zwiedzanie, odbycie 2 wycieczek sześciodniowych, zwiedzenie 3 parków narodowych i 15 obiektów krajoznawczych |
| duża złota | 1.500 | zwiedzenie 5 kolejnych parków narodowych i dalszych 25 obiektów krajoznawczych |
| Za Wytrwałość | może ją uzyskać turysta, który posiada dużą złotą i przez 7 lat (niekoniecznie kolejnych) uzyskał minimum 100 punktów w każdym roku. | |
I. ZASADY OGÓLNE
§ 1
Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze ustanawia kolarską Odznakę Turystyczną zwaną w skrócie KOT.
§ 2
Celem ustanowienia KOT jest zachęcenie do poznawania piękna kraju, jego historii, współczesnego dorobku oraz uprawiania turystyki kolarskiej, jako jednej z form aktywnego wypoczynku.
§ 3
KOT może zdobywać turysta, po ukończeniu 10 roku życia.
§ 4
Wszystkie ogniwa organizacyjne PTTK, działacze i członkowie PTTK powinny czuwać nad rzetelnością zdobywania KOT i jej odpowiednią rangą.
Prezydium Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK może w drodze uchwały pozbawić turystę prawa posiadania KOT za popełnienie czynów nie licujących z godnością obywatela RP, za gwałcenie zwyczajów turystycznych lub działania na szkodę PTTK.
§ 5
Wzór KOT ustala Prezydium Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK.
II. STOPNIE ODZNAKI I WARUNKI JEJ ZDOBYWANIA
§ 6
KOT posiada sześć stopni: brązowy, srebrny, złoty, duży srebrny, duży złoty i za wytrwałość.
KOT w poszczególnych stopniach przyznaje się kolejno, rozpoczynając od stopnia brązowego.
§ 7
O przyznanie KOT może ubiegać się turysta, który wykaże w sposób określony niniejszym regulaminem, że odbył wymagana ilość wycieczek kolarskich i pokonywał trasy zgodnie z obowiązującym prawem o ruchu drogowym.
Dowodem odbycia wycieczek jest „Książeczka Wycieczek Kolarskich” wypełniona przez ubiegającego się o KOT i poświadczona zgodnie z przepisami rozdziału IV.
Szczególne warunki do spełnienia, od których jest uzależnione przyznanie KOT, określone są w tabeli niniejszego regulaminu.
Prezydium Komisji Turystyki Kolarskiej ZG w wyjątkowych przypadkach może w drodze uchwały przyznać zasłużonemu działaczowi turystyki kolarskiej odznakę z pominięciem przepisów dotyczących trybu jej zdobywania.
III. ZASADY PUNKTACJI
§ 8
Za udział w wycieczkach, obozach, rajdach kursach itp. imprezach kolarskich przyznaje się określoną liczbę punktów, które oprócz innych kryteriów stanowią podstawę do przyznania KOT:
| A. Punktacja podstawowa |
| a) za każdy dzień jazdy rowerem podczas wędrówek jednodniowych 10 pkt |
| b) za każdy dzień wędrówek wielodniowych (minimum 1,5 dnia) 15 pkt. |
| B. Punktacja dodatkowa |
| a) za udział w centralnej imprezie kolarskiej – dodatkowo ryczałt 30 pkt. |
| b) za zwiedzanie miasta, miejscowości, zabytków i pomników przyrody, po złożeniu zespołowi weryfikacyjnemu ustnego lub piśmiennego opisu zwiedzanych obiektów od 5 do 20% punktów przyznawanych zgodnie z przepisami § 8 pkt. 1 lit. Aa i Bb. Wysokość premii uzależniona jest od wartości krajoznawczej opisu. |
Wycieczki mogą być powtarzane tylko raz na dany stopień odznaki.
Przy zaliczaniu parków narodowych i zabytków o wartości międzynarodowej lub historycznej podanych w załączniku do niniejszego regulaminu – należy dokonać osobnego wpisu w książeczce wycieczek kolarskich, wykorzystując całą rubrykę na potwierdzenie zwiedzanego obiektu, bez wpisu punktów. W przypadku niemożności uzyskania pieczątki zwiedzanego obiektu, potwierdzenia dokonuje przodownik turystyki kolarskiej. Udokumentowanie zwiedzania może być dokonane także przez zamieszczenie zdjęcia zainteresowanej osoby z rowerem na tle zwiedzanego obiektu.
Poczynając od srebrnej KOT dopuszcza się zaliczenie punktów na wycieczkach zagranicznych. przy czym na mały srebrny i mały złoty KOT liczba uznanych punktów nie może przekroczyć 30% wymaganej punktacji.
W przypadku uzyskania większej ilości punktów od wymaganej, nadwyżka będzie uwzględniona przy przyznawaniu odznaki wyższego stopnia.
Punkty do odznaki „Za wytrwałość” zdobywa się począwszy od daty ostatniej wycieczki zaliczonej do odznaki dużej złotej KOT.
§ 9
Długość odcinka, który należy przejechać na rowerze w ciągu jednego dnia wynosi minimum 15 kilometrów.
§ 10
Szybkość jazdy powinna być dostosowana do warunków w jakich wycieczka się odbywa, sprzętu kolarskiego oraz kondycji turystów. Zawsze i w każdym przypadku należy mieć na uwadze kardynalną zasadę turystyki: na pierwszym miejscu na leży stawiać cel krajoznawczy, zadowolenie z jazdy, dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne.
IV. KSIĄŻECZKA WYCIECZEK KOLARSKICH I TRYB PRZYZNAWANIA KOT
§ 11
Turysta ubiegający się o KOT powinien prowadzić rejestr wycieczek w „Książeczce wycieczek kolarskich” według wzoru ustalonego przez prezydium Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK.
Każdy odcinek dzienny wymaga potwierdzenia zgodnie z § 12, w sposób nie budzący wątpliwości co do kierunku i czasu jazdy.
§ 12
Potwierdzeń przejazdu mogą dokonywać:
Przodownicy turystyki kolarskiej potwierdzający przejazdy (podpis oraz numer legitymacji przodownika), w których osobiście uczestniczyli, jak również te, w których nie brali udziału o ile nie maja wątpliwości, że zapis jest zgodny z rzeczywistością. Przodownik może także potwierdzać własne przejazdy tras wycieczkowych.
Instytucje państwowe lub społeczne (terenowe ogniwa władz administracyjnych, urzędy pocztowe, placówki PTTK, placówki handlowe itp.). Do uznania ważności potwierdzenia wymagana jest pieczątka instytucji z nazwą miejscowości.
Na imprezach szkolnych dopuszcza się potwierdzenie uczestnictwa podpisem wychowawcy i pieczątką szkoły organizującej imprezę.
Osoby prowadzące albumy fotograficzne swoich wycieczek mogą dla potwierdzenia przejazdu przedstawiać swoje zdjęcie z rowerem na tle nazwy miejscowości lub powszechnie znanego obiektu charakteryzującego daną miejscowość.
§ 13
Uprawnienia do weryfikacji i przyznawania KOT posiadają:
Regionalne (wojewódzkie) rady turystyki kolarskiej oraz kluby mające uprawnienia oddziałowych komisji turystyki kolarskiej w zakresie weryfikacji wycieczek oraz przyznawania KOT w stopniu brązowym, srebrnym i złotym,
Regionalne (wojewódzkie) rady turystyki kolarskiej oraz upoważnione przez KTKol. ZG PTTK oddziałowe komisje lub kluby turystyki kolarskiej w województwach, w których nie ma regionalnych rad – stopniu dużym srebrnym,
Prezydium Komisji Turystyki Kolarskiej ZG PTTK – w stopniu dużym złotym i „Za wytrwałość”.
§ 14
Ubiegający się o KOT, po spełnieniu wymogów określonych niniejszym regulaminem, powinien przekazać „Książeczkę wycieczek kolarskich” do najbliższej terytorialnie komisji lub klubu turystyki kolarskiej PTTK.
Weryfikacja książeczek nastąpić powinna najpóźniej w ciągu miesiąca od daty złożenia książeczki. W tym terminie ubiegający się o odznakę powinien zostać powiadomiony o dokonaniu weryfikacji, uzyskać odpowiednią adnotację w „Książeczce wycieczek kolarskich”, na podstawie której może zakupić odznakę w najbliższej placówce PTTK. Zweryfikowane „Książeczki wycieczek kolarskich” powinny być wręczane w sposób uroczysty.
Od decyzji odmawiającej o przyznanie KOT przysługuje odwołanie do Prezydium Komisji Turystyki kolarskiej ZG PTTK.
§ 15
Niniejszy regulamin, ważny od 1 stycznia 1976 r. wraz z wprowadzonymi zmianami w 1989, 1994, 1996 i 1998 roku obowiązuje od 1 stycznia 1999 roku.
V. WYMAGANA LICZBA PUNKTÓW DLA ZDOBYCIA KOT ORAZ WARUNKI DODATKOWE.
| Stopień KOT | Liczba punktów | Warunki ogólne |
| Brązowy | 100 | punkty za udział w imprezach turystyczno – kolarskich nie mogą być zdobywane w okresie dłuższym niż 24 miesiące; |
| Srebrny | 400 | punkty za udział w imprezach turystyczno – kolarskich nie mogą być zdobywane w okresie dłuższym niż 24 miesiące; |
| Złoty | 800 | zdobywanie punktów za wycieczki i zwiedzanie powinno się odbywać również poza województwem, które zamieszkuje ubiegający się o odznakę; |
| Duży srebrny | 1200 | zdobywanie punktów za wycieczki i zwiedzanie, odbycie 2 wycieczek sześciodniowych, zwiedzanie 3 parków narodowych i 15 obiektów krajoznawczych; |
| Duży złoty | 1500 | zwiedzanie 5 kolejnych parków narodowych o dalszych 25 zabytków o wartości międzynarodowej; |
| Za wytrwałość | może ją uzyskać turysta, który posiada dużą złotą i poprzez 7 lat (niekoniecznie kolejnych)uzyskał minimum 100 pkt. w każdym roku; | |
[..]
VI. WYKAZ OBIEKTÓW KRAJOZNAWCZYCH OBOWIĄZUJĄCYCH NA DUŻE KOT
Dolnośląskie |
|---|
| 1. Henryków n.Oławą – pocysterski zespół klasztorny 2. Krzeszów w Sudetach – zespół opactwa cystersów 3. Legnickie Pole – zespół klasztorny benedyktynów 4. Lubiąż n.Odrą – zespół klasztorny cystersów 5. Trzebnica – zespół klasztorny cystersek 6. Wrocław – zespół zabudowy Ostrowa Tumskiego i Wyspy Piaskowej 7. Wrocław – kościół katedralny pw. św. Jana Chrzciciela 8. Wrocław – Ratusz Staromiejski |
Kujawsko – Pomorskie |
| 9. Biskupin – prasłowiańska osada (rezerwat archeologiczny) 10. Chełmno n.Wisłą – średniowieczny układ przestrzenny z murami obronnymi i 17 basztami 11. Radzyń Chełmiński – zamek krzyżacki 12. Strzelno k/Inowrocławia – zespół klasztorny norbertanek 13. Toruń – zabudowa Starego i Nowego Miasta 14. Toruń – Ratusz Staromiejski 15. Toruń – kamienica „Pod Gwiazdą” (obecnie Muzeum Okręgowe) 16. Toruń – bazylika św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty 17. Toruń – kościół pw. św. Jakuba 18. Toruń – kościół pw. NMP |
Lubelskie |
| 19. Chełm – kościół parafialny popijarski 20. Kazimierz Dolny – staromiejski zespół architektoniczny 21. Lublin – kaplica św. Trójcy na zamku 22. Zamość – zespół zabudowy miasta w granicach dawnej twierdzy 23. Zamość – XVI-wieczny zespół kolegiacki |
Lubuskie |
| 24. Żagań – zespół pałacowy |
Łódzkie |
| 25. Arkadia k/Łowicza – park romantyczny z budowlami 26. Boguszyce k/Rawy Mazowieckiej – drewniany późnogotycki kościół parafialny pw. św. Stanisława, zbudowany w 1558 roku 27. Maurzyce k/Łowicza – pierwszy na świecie spawany most drogowy na rzece Słudwii (1927r.) 28. Nieborów k/Łowicza – zespół pałacowo – parkowy 29. Podklasztorze k/Sulejowa – zespół opactwa cystersów |
Małopolskie |
| 30. Dębno Podhalańskie – zespół kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła 31. Kraków – zabudowa Wzgórza Wawelskiego 32. Kraków – zabudowa Śródmieścia 33. Kraków – kościół Mariacki 34. Kraków – Sukiennice 35. Kraków – kościół pw. św. Anny 36. Kraków – pozostałości obwarowań miejskich 37. Kraków – zespół klasztorny augustianów 38. Kraków – zespół klasztorny jezuitów 39. Kraków – zespół klasztorny kamedułów na Bielanach 40. Kraków – Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego 41. Nowy Wiśnicz k/Bochni – późnogotycki zespół zamkowy 42. Oświęcim – Muzeum Zagłady (hitlerowki obóz koncentracyjny) 43. Wieliczka – zabytkowa kopalnia soli |
Mazowieckie |
| 44. Warszawa – Stare Miasto 45. Warszawa – zespół pałacowo-parkowy Łazienki 46. Warszawa – zespół pałacowo-parkowy Wilanów |
Opolskie |
| 47. Brzeg – zamek piastowski 48. Paczków – średniowieczny układ urbanistyczny |
Podkarpackie |
| 49. Baranów Sandomierski – zamek 50. Haczów n.Wisłokiem – drewniany kościół późnogotycki 51. Jarosław n.Sanem – zabytkowy układ urbanistyczny 52. Krasiczyn k/Przemyśla – zamek Krasickich 53. Łańcut – zespół zamkowy 54. Przemyśl – zespół urbanistyczny w obrębie dawnych murów miejskich |
Podlaskie |
| 55. Kanał Augustowski – zbudowany w latach 1824-39, zabytek sztuki inżynierskiej |
Pomorskie |
| 56. Gdańsk – Kościół Mariacki 57. Gdańsk – zabudowa Głównego Miasta 58. Gdańsk – ratusz Głównego Miasta 59. Gdańsk – zespół Twierdzy Wisłoujście 60. Gdańsk – zespół Wielkiej Zbrojowni 61. Malbork – zamek krzyżacki |
Śląskie |
| 62. Częstochowa – zespół klasztorny Paulinów na Jasnej Górze 63. Pszczyna – pałac (dawny zamek gotycki) |
Świętokrzyskie |
| 64. Kielce – zespół pałacowy biskupów krakowskich (obecnie Muzeum Narodowe) 65. Krzemionki Opatowskie – dawna kopalnia krzemu (rezerwat archeologiczny) 66. Sandomierz – zabudowa Starego Miasta 67. Sandomierz – kośció pw. św. Jakuba z klasztorem dominikanów 68. Ujazd k/Opatowa – zamek 'Krzyżtopór’ 69. Wąchock – zespół opactwa cystersów |
Warmińsko-Mazurskie |
| 70. Frombork – zespół zabudowań Wzgórza Kopernika 71. Lidzbark Warmiński – zespół zamkowy |
Wielkopolskie |
| 72. Gniezno – gotycki kościół archikatedralny pw. Wniebowzięcia NMP z pozostałościami budowli romańskiej 73. Ostrów Lednicki – ruiny palatium (zamku książęcego z X wieku) 74. Poznań – Ratusz staromiejski (obecnie Muzeum Historii i Miasta Poznania) 75. Poznań – kościół katedralny pw. śś. Piotra i Pawła z pozostałościami kamiennej bazyliki przedromańskiej 76. Poznań – kościół farny jezuitów pw. św. Stanisława |
Zachodniopomorskie |
| 77. Stargard Szczeciński – kościół pw. NMP |
Obowiązuje od 02.06.1999r. |
KOLARSKA ODZNAKA PIELGRZYMA
Komisja Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK w porozumieniu z podkomisją Episkopatu Polski ds. Kultury Zdrowotnej i Sportu ustala Kolarską Odznakę Pielgrzymią. Celem Odznaki jest popularyzacja obiektów kultu religii chrześcijańskiej na ziemiach polskich, a także poza granicami Polski.
Zdobywanie odznaki wymaga, aby podczas wędrówek krajoznawczych poznawać obiekty kultu religii chrześcijańskiej, zarówno dowolnie wybrane, jak i uznane w regulaminie odznaki za obowiązkowe.
KOP ma 8 stopni. Poszczególne stopnie należy zdobywać kolejno. Warunki zdobywania poszczególnych stopni są następujące:
| Stopień odznaki | Obiekty obowiązkowe | Obiekty dowolne | Razem |
| Popularny | 3 | 47 | 50 |
| Brązowy | 7 | 93 | 100 |
| Srebrny | 15 | 135 | 150 |
| Złoty | 25 | 175 | 200 |
| Duże srebro | 25 | 225 | 250 |
| Duże złoto< | 25 | 275 | 300 |
| Wielka KOP | 27* | 273 | 400 |
| Chrześcijański Pielgrzym Świata | 28** | 522 | 550 |
* – w tym dwa z poza Polski; ** – w tym trzy z poza Polski
Poznane obiekty opisuje się w książeczce wycieczek rowerowych (kolarskich) lub KOP. Obowiązuje potwierdzenie pieczęcią danego obiektu (kościoła lub klasztoru). Dopuszcza się też dowolne prowadzenie kronik jak też potwierdzeń fotograficznych, które świadczą o bytności w danym miejscu. Inne potwierdzenia można stosować dopiero w przypadku niemożliwości uzyskania pieczęci kościelnej (należy opisać i musi być pieczęć danej miejscowości).
Osoby niepełnoletnie mogą zdobywać odznakę pod opieką dorosłych.
Weryfikacja potwierdzeń i przyznania odznaki dokonują kluby i Oddziały upoważnione przez KTKol. ZG PTTK (tak zwane okręgi).
Uczestnicy biorą udział w zdobywaniu odznaki na własna odpowiedzialność.
W kwestiach spornych ostateczna interpretacja regulaminu należy do KTKol. ZG PTTK. Jak też dodatkowe prawo do nadania odznaki z pominięciem niektórych wymogów regulaminu jak nadanie honorowe lub losowe na wniosek Centralnego Referatu Weryfikacyjnego KOP.
Potwierdzenia Przodowników Turystyki Kolarskiej nie będą honorowane.
Nie weryfikuje się kapliczek i krzyży przydrożnych.
Uznawane będą natomiast obiekty typu: kaplice cmentarne (jeżeli podane będzie pod jakim wezwaniem), kościoły chrześcijańskie nieczynne z powodu braku wiernych lub zmiany ich przeznaczenia (np.: na magazyn, skład zboża, muzeum lub pozostawione jako trwała ruina).
Przy każdym obiekcie należy podać jego pełna nazwę, datę pełny adres i województwo, w którym obiekt się znajduje.
Obiekty obowiązkowe należy podkreślić na czerwono.
Regulamin KOP wchodzi w życie z dniem 15 czerwca 1991 r. i od tego czasu rozpoczyna się zdobywanie punktów na odznakę, poprawiony 15 lutego 1994 r. i zatwierdzony przez Komisję Turystyki Kolarskiej ZG PTTK.
MIĘDZYNARODOWA ODZNAKA KOLARSKA AIT
Międzynarodowa Odznaka Turystyki Kolarskiej została ustanowiona przez Komisję turystyki Kolarskiej AIT w celu spopularyzowania tego rodzaju turystyki kwalifikowanej i przyczynienia się w ten sposób do realizowania zadań AIT.
Międzynarodowa Odznaka Turystyki Kolarskiej, określona poniżej, jest przyznawana przez Komisję Turystyki Kolarskiej AIT indywidualnie kolarzom na wniosek klubów lub organizacji turystycznych zrzeszonych w AIT.
Odznaka ta posiada trzy stopnie: brązowy, srebrny i złoty. Zdobycie odznaki dowolnego stopnia jest uzależnione od bezwzględnego spełnienia warunków, przewidzianych w art. IV.
Kandydat:
- do odznaki brązowej jest obowiązany:
- odbyć wycieczki zorganizowane lub kontrolowane przez klub będący członkiem Komisji Turystyki Kolarskiej o łącznym czasie trwania 50 dni (dziennie 6 godzin lub 50 km). Wędrówki te mogą mieć miejsce zarówno w ojczyźnie kandydata jak i zagranicą;
- wziąć udział w międzynarodowym rajdzie turystyki kolarskiej AIT, posługując się kartą drogową;
- do odznaki srebrnej:
- odbyć wycieczki o łącznym czasie trwania 100 dni (dziennie 6 godzin lub 50 km), które mogą być dokonane w kraju ojczystym kandydata. Trzy z tych wycieczek powinny trwać co najmniej 6 dni każda.
- wziąć udział w trzech rajdach międzynarodowych AIT zagranicą
- do odznaki złotej:
- odbyć wycieczki o łącznym czasie trwania 300 dni (dziennie 6 godzin lub 50 km), które mogą być dokonane w kraju ojczystym. Dziewięć z tych wycieczek powinno trwać co najmniej 6 dni każda
- uczestniczyć w 5 rajdach międzynarodowych turystyki kolarskiej AIT, z których co najmniej 3 za granicą
- podczas przyznawania odznaki stopnia wyższego, uwzględnione będą warunki już spełnione przy otrzymywaniu stopnia niższego
Zaświadczenie wydane przez klub, do którego należy kolarz ubiegający się o odznakę, potwierdza – chodzi o wycieczki odbyte w kraju – że warunki wymienione w art. IV zostały prawidłowo spełnione. Uczestnictwo w rajdach potwierdzane jest przez kluby organizujące tę imprezę. Karty drogowe należycie skompletowane i powiaczone powinny być przesłane do sekretariatu Komisji Turystyki Kolarskiej AIT.
Podstawę obliczenia stanowią odległości do przebycia przez kolarzy w ciągu jednego dnia (dziennie 6 godzin lub 50 km). Postępowanie przy potwierdzeniu przebytych tras jest ustalane przez zainteresowane kluby, zgodnie z przyjętymi przez nie zasadami.
Aby otrzymać kartę drogową, kandydaci powinni zwrócić się do swoich klubów i zapłacić wpisowe równoważne 3 frankom szwajcarskim. Odznaki będą przyznawane bezpłatnie przez Komisję.
Kandydaci ubiegający się o międzynarodową odznakę turystyki kolarskiej są traktowani jak uczestnicy imprezy sportowej i podlegają ustawodawstwu cywilnemu i karnemu, obowiązującemu w kraju pobytu, na równi z innymi kolarzami.
Komisja Turystyki Kolarskiej AIT zastrzega sobie prawo do wniesienia wszelkich zmian do niniejszego regulaminu. Przypadki sporne będą roztrzygane przez Biuro Komisji.
RAJD KOLARSKI „DOOKOŁA POLSKI”
W celu rozwijania zainteresowań krajoznawczych turystów kolarzy Komisja Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK ustanawia rajd kolarski Dookoła Polski zwany dalej rajdem.
Ustala Odznakę Rajdu Dookoła Polski, kolor złoty duży, kolor srebrny mały.
Chcąc zdobyć odznakę należy przejechać rowerem trasę w dowolnym czasie i kierunku, start z wybranej miejscowości, ale warunkiem podstawowym jest odwiedzenie wszystkich wymienionych miejscowości tzw. Punktów kontrolnych i zebrania z nich pieczątek potwierdzeń.
Trasa wynosi ok. 3522 km. na załączonym wykazie miejscowości z których należy mieć potwierdzenia.
Z myślą o mniej wytrwałych turystach opracowano wersję małego Rajdu Dookoła Polski aby zdobyć odznakę należy samodzielnie opracować, a następnie przejechać trasę o długości co najmniej 1800 km prowadzącą przez dowolne miejscowości leżące w naszym kraju. Kształt trasy po narysowaniu na mapie przypominać będzie koło, elipsę, kwadrat o zaokrąglonych wierzchołkach i tam trzeba potwierdzić tak żeby nie można było zrobić skrótów.
Uczestników rajdu obowiązują przepisy par. 11 i punkt 2 z par. 12 z 12 regulaminu KOT.
Uczestnicy biorą udział w rajdzie na własną odpowiedzialność.
Punkty zdobyte w ramach rajdu można zaliczyć na KOT.
Weryfikacje książeczek rajdu Dookoła Polski dokonuje tylko komisja kolarska w ZG PTTK.
Regulamin poprawiony i zatwierdzony w dniu 12. 03. 1994 r.
TRASA RAJDU „DOOKOŁA POLSKI”- WYKAZ MIEJSCOWOŚCI I KM.
Gdańsk (22) Mikoszewo (14) Sztutowo (18) Nowy Dwór Gdański (10) Myszewo (15) Malbork (16) Ząbrowo (18) Elbląg (19) Kadyny (14) Frombork (38) Pieniężno (16) Orneta (36) Lidzbark Warmiński (26) Bisztynek (17) Reszel (19) Kętrzyn (15) Radzeje (17) Węgorzewo (23) Banie Mazurskie (28) Gołdap (33) Zytkiejmy (26) Rutka – Tartak (26) Suwałki (12) Wigry (37) Frącki (26) Ałgustów (74) Sokółka (16) Krynki (11) Kruszyniany (27) Gródek (19) Jałówka (37) Narewka (21) Białowieża (17) Hajnówka (27) Kleszczele (39) Siemiatycze (16) Mierzwice (12) Serpelice (76) Kodeń (20) Sławatycze (15) Romanów (31) Włodawa (11) Sobibór (22) Wola Uhruska (23) Dorohusk (38) Horodło (9) Zosin (20) Hrubieszów (25) Witków (24) Tarnoszyn (31) Bełżec (16) Płazów (18) Horyniec (26) Oleszyce (30) Jarosław (13) Rokietnica (21) Przemyśl (10) Krasiczyn (16) Bircza (54) Ustrzyki Dolne (47) Ustrzyki Górne (31) Cisna (29) Komańcza (44) Dukla (15) Nowy Zmigród (28) Gorlice (20) Grybów (25) Krynica (37) Piwniczna (18) Stary Sącz (18) Łęcko (17) Kościenko (8) Czorsztyn (37) Bukowina Tatrzańska (19) Jaszczurówka (5) Zakopane (24) Chochołów (36) Zubrzyca Górna (33) Maków Podhalański (33) Jeleśnia (10) Żywiec (30) Koniaków (45) Cieszyn (26) Jastrzębie Zdrój (59) Kietrz (41) Głogówek (22) Prudnik (10) Pokrzywna (9) Głudek Zdrój (7) Stronie Śląskie (22) Bystrzyca Kłodzka (22) Zieleniec (10) Duszniki Zdrój (15) Kudowa Zdrój (29) Wambierzyce (34) Głuszyca (29) Krzeszów (9) Kamienna Góra (29) Karpacz (16) Sobieszów (14) Szklarska Poręba (45) Leśna (31) Zgorzelec (43) Gozdnica (44) Łeknica (32) Brody (22) Gubin (41) Kłopot (67) Górzyca (13) Kostrzyń (22) Boleszkowice (31) Siekierki (20) Cedynia (13) Piasek (11) Krajnik Dolny (56) Szczecin (20) Lubczyna (10) Goleniów (22) Stepnica (26) Wolin (40) Międzyzdroje (40) Kamień Pomorski (18) Pobierowo (24) Trzebiatów (10) Bieczyno (19) Kołobrzeg (12) Ustronie Morskie (19) Ustak (27) Gardna Wielka (16) Kluki (40) Wicko (12) Łeba (32) Żelazna (20) Żarnowiec (14) Karwia (15) Władysławo (39) Gdynia (20) Gdańsk.
Trasa liczy około 3522 km.
RAJD KOLARSKI SZLAKAMI WŁADYSŁAWA HUZY
W celu uczczenia 40 rocznicy śmierci ppłka Władysława Huzy, założyciela TKK PTTK w Gliwicachoraz propagowania turystyki kolarskiej i krajoznawstwa, Turystyczny Klub Kolarski PTTK im. Władysława Huzy w Gliwicach ustanawia odznakę turystyczną „RAJD KOLARSKI SZLAKAMI WŁADYSŁAWA HUZY” zwaną dalej odznaką.
Odznaka posiada jeden stopień
Odznakę może zdobyć każdy kto:
- ukończył 10 rok życia,
- zwiedził 8 spośród miejscowości zamieszczonych w Załączniku nr 1 do niniejszego regulaminu,
- odbył wielodniową wycieczkę kolarskąna jednej z tras wymienionych w Załączniku nr 2 do niniejszego regulaminu (trasę można pokonaćw kilku etapach w różnych latach, przy czym jeden etap nie może trwać krócej niż 3 dni).
Odznakę przyznaje Zarząd TKK im. Wł. Huzy w Gliwicach na podstawie przedłożonych książeczek wycieczek kolarskich z odpowiednio dokonanymi wpisami i potwierdzeniami lub na podstawie specjalnie prowadzonej kroniki. Odznaka jest odpłatna.
Wykonanie zadań regulaminowych należy potwierdzić na zasadach obowiązujących przy zdobywaniu Kolarskiej Odznaki Turystycznej, przy czym potwierdzenie zwiedzania miejscowości należy dokonać na zasadach obowiązujących przy potwierdzaniu zwiedzania parku narodowego lub obowiązkowego obiektu zabytkowego.
Niniejszy regulamin wchodzi w życie z dniem 16 stycznia 2000 r.
Wyłączne prawo interpretacji regulaminu posiada Zarząd TKK PTTK im. Wł. Huzy w Gliwicach.
WYKAZ MIEJSCOWOŚCI ZWIĄZANYCH Z ŻYCIEM WŁ. HUZY DO § 3 PKT. 2.
- Augustów – uczestnik Centralnego Zlotu Turystów Kolarzy.
- Bielsko-Biała – służba w wojsku w 1 Dywizji Górskiej.
- Bochnia – częsty pobyt, wybudował tu własny dom, pochowany na miejskim cmentarzu.
- Chudów – miejsce ostatniej wycieczki rowerowej.
- Gliwice – tu mieszkał w latach 1948-59.
- Gorlice – uczęszczał do szkoły podstawowej i gimnazjum.
- Grybów – miejsce urodzin.
- Katowice – miejsce śmierci.
- Kraków – służba w wojsku w 20 pułku piechoty (kapitan – zastępca dowódcy).
- Mszana Dolna – uczęszczał do szkoły podstawowej.
- Nowy Sącz – uczęszczał do gimnazjum, służba w wojsku w 1 Pułku Strzelców Pohalańskich.
- Przemyśl – uczęszczał do gimnazjum i zdał maturę.
- Warszawa – ukończyl Wyższą Szkołę Wojenną, praca w Ministerstwie Spraw Wojskowych.
- Zakopane – udział w Międzynarodowym Rajdzie Kolarskim AIT.
WYKAZ TRAS ROWEROWYCH PRZEBYTYCH PRZEZ WŁ. HUZĘ DO § 3 PKT. 3.
- Gliwice – Bochnia – Gliwice
- Gliwice – Lesko
- Gliwice – Zakopane – Kraków
- Warszawa – Gdynia
- Warszawa – Kraków
- Warszawa – Augustów – Olsztyn
TURYSTA ZIEMI TARNOGÓRSKIEJ
I. Postanowienia ogólne
1. Odznaka „Turysta Ziemi Tarnogórskiej” zostaje ustanowiona przez Zarząd Oddziału PTTK w Tarnowskich Górach w celu zachęcenia społeczeństwa do uprawiania turystyki, poznania piękna Ziemi Tarnogórskiej, jej histroii, zabytków, pomników przyrody oraz popularyzacji znakowanych szlaków turystycznych.
2. Odznakę „Turysta Ziemi Tarnogórskiej” ustanawia się w dwóch stopniach: Małym i Dużym oraz „Odznakę Honorową”.
3. Odznakę honorową przyznaje Zarząd Oddziału PTTK.
4. Odznakę w stopniu Małym i Dużym przyznaje Oddziałowa Komisja Weryfikacyjna.
II. Warunki zdobywania odznaki
1. Odznakę zdobywają turyści biorący udział w wycieczkach, rajdach pieszych, kolarskich lub motorowych po Ziemi Tarnogórskiej.
2. Odznakę może zdobywać każdy kto ukończył:
- 10 lat – turysta pieszy
- 12 lat – turysta kolarz
16 lat – turysta motorowy względnie pasażer
3. Dla zdobycia odznaki w Stopniu Małym należy:
a)
- uczestniczyć w dwóch imprezach turystycznych organizowanych przez jednostki PTTK lub zaliczyć dwutygodniowy pobyt na terenie Ziemi Tarnogórskiej udokumentowany w książeczkach kontrolnych OPT, KOT, MOT,
b)
- zwiedzić Sztolnię Czarnego Pstrąga lub Kopalnię Zabytkową,
c)
- zwiedzić pięć miejscowości lub dzielnic miasta Tarnowskie Góry na wycieczkach pieszych, kolarskich lub motorowych – ujętych w wykazie niniejszego regulaminu,
d)
- zwiedzić muzeum w Tarnowskich Górach.
4. Dla zdobycia odznaki w Stopniu Dużym należy:
a)
- posiadać odznakę
Turysta Ziemi tarnogórskiej
- w Stopniu Małym,
b)
- uczestniczyć w trzech imprezach turystycznych organizowanych przez jednostki PTTK lub zaliczyć trzydniowy pobyt na terenie Ziemi Tarnogórskiej udokumentowany w książeczkach kontrolnych OTP, KOT, MOT.
c)
- zwiedzić Kopalnię Zabytkową lub Sztolnię Czarnego Pstrąga nie zaliczoną w Stopniu Małym odznaki
Turysta Ziemi tarnogórskiej
- ,
d)
- przejść Szlak 100-lecia Turystyki (kolor zielony) od Tworoga do tarnowskich Gór oraz Szlak Husarii Polskiej (kolor czerwony) od Wieszowej do tarnowskich Gór dla turystów pieszych lub zwiedzić 10 następnych miejscowości lub dzielnic miasta tarnowskie Góry ujętych w wykazie niniejszego regulaminu dla turystów kolarzy lub motorowych.
5.
- Spełnienie warunków regulaminowych należy udokumentować w książeczce kontrolnej odznaki
Turysta Ziemi Tarnogórskiej
- , którą może być jedna z książeczek odpowiedniej dyscypliny kwalifikowanej – tj. pieszej, kolarskiej, motorowej.
6.
- Odznaka
Turysta Ziemi Tarnogórskiej
- może być zdobywana równocześnie z innymi odznakami turystyki kwalifikowanej (OTP, KOT, MOT, MOK).
III. Postanowienia końcowe
1. Odznakę Turysta Ziemi Tarnogórskiej w Stopniu Małym zdobywa się w ciągu roku kalendarzowego, natomiast w Stopniu Dużym w ciągu trzech lat kalendarzowych. Dopuszczalna jest dowolna przerwa między okresami zdobywania odznak poszczególnych stopni.
2. Honorowa Odznaka Turysta Ziemi tarnogórskiej może być przyznana za zasługi w krzewieniu krajoznawstwa, ochrony przyrody, ochrony zabytków na terenie Ziemi Tarnogórskiej.
3. Dodatkowo zwiedzane miejscowości ponad ilość założoną do zdobycia dznaki w Stopniu Małym nie przechodzą do zaliczenia na odznakę w Stopniu Dużym.
4. Interpretacja niniejszego regulaminu należy do Oddziałowej Komisji Weryfikacyjnej o/PTTK w Tarnowskich Górach.
5. Regulamin wraz z wykazem miejscowości Ziemi Tarnogórskiej oraz dzielnic miasta tarnowskie Góry wchodzi w życie z dniem 01.01.1986.
IV. Wykaz dzielnic Miasta Tarnowskie Góry oraz miejscowości Ziemi tarnogórskiej (do punktu II.3-b, c oraz punktu II.4-b, d).
Miasto oraz dzielnice:
1. Tarnowskie Góry – centrum
2. Bibiela – dzielnica
3. Brynica – dzielnica
4. Bobrowniki Śląskie – dzielnica
5. Miasteczko Śląskie – dzielnica
6. Pniowiec – dzielnica
7. Repty Śląskie – dzielnica
8. Stare Tarnowice – dzielnica
9. Strzybnica – dzielnica
10. Żyglin – dzielnica
11. Żyglinek – dzielnica
Miejscowości Ziemi Tarnogórskiej:
1. Brynek
2. Boruszowice
3. Chechło Nowe
4. Koty
5. Kozłowa Góra
6. Krupski Młyn
7. Miedary
8. Nakło Śląskie
9. Niezdara
10. Orzech
11. Potempa
12. Świerklaniec
13. Tworóg
14. Wieszowa
15. Wilkowice
16. Zbrosławice
TURYSTA ZIEMI RYBNICKIEJ
Odznakę „Turysta Ziemi Rybnickiej” ustanawia Zarząd Oddziału PTTK w Rybniku.
Celem odznaki jest popularyzowanie turystyki i krajoznawstwa oraz wiedzy o ziemi rybnickiej, jej historii, zabytkach kultury, pomnikach przyrody, miejscach martyrologii i osiągnięciach gospodarczych.
Odznaka TZR jest ustanowiona w dwóch stopniach: Małym i Dużym.
Nadawanie odznaki następuje przez weryfikację odpowiedniego stopnia w książeczce odznaki.
WARUNKI ZDOBYCIA ODZNAKI
O uzyskanie odznaki TZR mogą ubiegać się osoby, które ukończyły dziesiąty rok życia.
W ciągu jednego roku, począwszy od pierwszego zapisu w książeczce odznaki można zdobywać jeden stopień odznaki. Osoby niepełnoletnie powinny mieć zapewnioną opiekę osoby pełnoletniej.
Odznakę TZR w stopniu Małym może uzyskać osoba spełniająca wymogi §5, która:
- zwiedziła 10 (dziesięć) miejscowości ziemi rybnickiej na wycieczkach pieszych i narciarskich lub 15 (piętnaście) miejscowości na wycieczkach kolarskich i motorowych, według wykazu stanowiącego załącznik do Regulaminu,
- zwiedziła Muzeum w Rybniku,
- uczestniczyła w 2 (dwóch) imprezach turystycznych lub przebyła 2 (dwa) znakowane szlaki turystyczne na terenie ziemi rybnickiej według wykazu.
Odznakę TZR w stopniu Dużym może uzyskać osoba, która:
- zdobyła odznakę w stopniu Małym,
- zwiedziła 15 (piętnaście) kolejnych miejscowości ziemi rybnickiej na wycieczkach pieszych i narciarskich lub 20 (dwadzieścia) miejscowości na wycieczkach kolarskich i motorowych, według wykazu stanowiącego załącznik do niniejszego Regulaminu,
- zwiedziła miasto Żory,
- uczestniczyła w 3 (trzech) imprezach turystycznych lub przebyła 4 (cztery) kolejne szlaki turystyczne ziemi rybnickiej według wykazu.
Nadwyżki wymogów, uzyskane dla zdobycia odznaki Małej nie zalicza się do odznaki Dużej.
Odznaka TZR jest zdobywana na terenie ziemi rybnickiej podczas indywidualnych wędrówek lub na wycieczkach prowadzonych przez przewodników, przodowników turystyki kwalifikowanej, instruktorów krajoznawstwa i opiekunów SKKT-PTTK, którzy mają prawo potwierdzania odbytych wycieczek w książeczce odznaki.
Zdobywanie odznaki powinno być udokumentowane w taki sposób, aby można było stwierdzić jednoznacznie na podstawie książeczki odznaki, iż osoba ubiegająca się o nią poznała ziemię rybnicką przez autopsję.
Osoba ubiegająca się o przyznanie odznaki składa wypełnioną książeczkę w siedzibie Oddziału PTTK w Rybniku.
Weryfikacji książeczki odznaki dokonuje się w ciągu jednego miesiąca od daty złożenia książeczki.
Zaleca się zdobywanie równolegle odznak turystyki kwalifikowanej, możliwych do uzyskania na terenie ziemi rybnickiej.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Załącznikami do Regulaminu są:
- wykaz miejscowości ziemi rybnickiej,
- spis znakowanych szlaków turystycznych przebiegających przez ziemię rybnicką.
Interpretacja niniejszego Regulaminu należy do Prezydium Zarządu Oddziału PTTK w Rybniku.
Znowelizowany Regulamin wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 roku.
WYKAZ MIEJSCOWOŚCI
Adamowice, Baranowice, Bełk, Bogunice, Boguszowice, Borynia, Brzezie n/Odrą, Bujaków, Chudów, Chwałowice, Czernica, Czerwionka, Czuchów, Dębieńsko, Dźmierz, Gaszowice, Gierałtowice, Golejów, Gotartowice, Grabownia, Jankowice, Jejkowice, Kamień k/Rybnika, Kłokocin, Knurów, Kobyla, Kornowac, Krywałd, Książenice, Leszczyny, Ligocka Kuźnia, Lubomia, Lyski, Łańce, Łuków, Niedobczyce, Niewiadom, Nowa Wieś, Ochojec, Ornontowice, Orzepowice, Palowice, Paniówki, Pilchowice, Piece, Pogrzebień, Popielów, Przegędza, Przyszowice, Pstrążna, Radziejów, Raszczyce, Rogoźna, Rowień, Rój, Rudy, Rybnik, Rybnicka Kuźnia, Rzędówka, Rzuchów, Stanowice, Stodoły, Sumina, Świerklany, Szczejkowice, Szczygłowice, Szeroka, Wielopole, Wilcza, Zwonowice, Żory, Żytna.
SPIS ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH ZIEMI RYBNICKIEJ
- Szlak Początków Hutnictwa ROW (niebieski):
Rybnik PKP – Paruszowiec – Ligocka Kuźnia – Gotartowice- Szczejkowice- Żory PKP (22 km) - Szlak 100-lecia Turystyki (zielony):
Rybnik- Kamień- Wilcza- Nieborowice (25,5 km) - Szlak Historii Górnictwa Górnośląskiego (żółty):
Rybnik- Kamień- Stanowice- Bełk- Orzesze (25,5 km) - Szlak Morza Rybnickiego (czarny):
Rybnik PKP- Gzel- Chwałęcice- Stodoły- Golejów- Kamień (17 km) - Szlak im. kapitana Jana Kotucza (niebieski):
Rybnik- Wielopole- Golejów- Ochojec- Pilchowice (17 km) - Szlak Jankowicki (żółty):
Jankowice- Radlin- Wodzisław Śl. (18 km) - Szlak okrężny wokół Gliwic (żółty):
Chudów- Szczygłowice- Wilcza- Ochojec- Stodoły- Rudy (41 km)
RAJD KOLARSKI „SZLAKAMI ZAMKÓW W POLSCE „
W celu rozwijania zainteresowań krajoznawczych turystów kolarzy Komisja Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK ustanawia rajd kolarski „Szlakami Zamków w Polsce” zwany dalej rajdem.
Rajd polega na zwiedzaniu obiektów czyli zamków jak też ruin po byłych zamkach – opartych na mapie „Zamki w Polsce” wyd. PKWN – podzielonych na obowiązkowe i nieobowiązkowe. Każdy obiekt może być zaliczony tylko raz.
Odznaka rajdu ma trzy stopnie, zdobywane kolejno zgodnie z tabelą. Nadwyżki zalicza się na kolejny stopień. Dla wyrównania szans uczestników zamieszkałych w okolicach o małym nasyceniu obiektami, należy określoną w tabeli liczbę zamków zwiedzić poza granicami województwa zamieszkania w woj. ościennych.
§ 4
Obiekty wpisuje się i potwierdza w „Książeczce wycieczek kolarskich”. Jeżeli zamek stanowi obiekt muzealny, potwierdzenie powinno być dokonane w zamku, w pozostałych przypadkach w miejscowości, w której zamek się znajduje.
Uczestników rajdu obowiązują przepisy par. 11 i punktu 2 z par. 12 z regulaminu Kolarskiej Odznaki Turystycznej.
W rajdzie może uczestniczyć każdy, kto ukończył 10 lat. Osoby niepełnoletnie mogą brać udział pod opieką dorosłych.
Trasy przebyte w ramach rajdu mogą być jednocześnie zaliczone na KOT i „Rajd Dookoła Polski” pod warunkiem prowadzenia odrębnych książeczek.
Weryfikację książeczek dokonuje, wyznaczony Oddział w województwie na brąz, a na pozostałe komisja kolarska ZG PTTK.
Uczestnicy biorą udział w rajdzie na własną odpowiedzialność.
W kwestiach spornych ostateczna interpretacja regulaminu należy do Komisji Turystyki Kolarskiej ZG PTTK.
Regulamin wchodzi w życie z dniem 01.06.1982 r. i od tego dnia rozpoczyna się zdobywanie punktów na odznakę. Regulamin poprawiony i zatwierdzony 15.05.1994 r.
TABELA PUNKTÓW
| Stopień | Liczba obiektów | |
| obowiązkowych | ogółem | |
| brązowy srebrny złoty | 10 20 40 | 50 100 150 |
WYKAZ OBIEKTÓW OBOWIĄZKOWYCH
Baranów Sandomierski, Będzin, Biała Podlaska, Białystok, Bolków, Brzeg, Chęciny, Ciechanów, Czersk, Czocha, Czorsztyn, Drzewica, Gniew, Golub-Dobrzyń, Gołuchów, Grodziec (legn.), Iłża, Janowice Wielkie, Janowiec, Kętrzyn, Kożuchów, Kórnik, Kraków, Krasiczyn, Kruszwica, Książ, Kurozwęki, Kwidzyn, Legnica, Lidzbark Warmiński, Lublin, Łagów, Łańcut, Łęczyca, Malbork, Międzyrzecz, Nidzica, Niedzica, Niepołomice, Nowy Wiśnicz, Odrzykoń, Ogrodzieniec, Olsztyn (olszt.), Oporów, Pieskowa Skała, Piotrków Trybunalski, Płock, Przemyśl, Rabsztyn, Radzyń Chełmiński, Reszel, Rydzyna, Sandomierz, Siewierz, Słupsk, Sobieszów, Stare Drawsko, Sucha Beskidzka, Szczecin, Szydłowiec, Szydłów, Świdwin, Tykocin, Ujazd (tarnobrz.), Uniejów, Warszawa, Zamość, Ząbkowice Śląskie, Żagań, Żywiec. .
PARKI NARODOWE W POLSCE
| Nazwa Parku | Data utw. Pow. [ha] | Siedziba Dyrekcji | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Pas Nadmorski | |||||
| 1. Słowiński PN | 23.09.1967 18 069 | ul. Boh. Warszawy 1 76-214 Smołdzino tel. (0-59) 117-368; 117-339; 117-204; 117-509 | |||
| 2. Woliński PN | 03.03.1960 10 937 | ul. Niepodległości 3 72-510 Międzyzdroje tel. (0-97) 80-737; 80-727; 80-357 | |||
| Pas Pojezierzy | |||||
| 3. Bory Tucholskie | 14.05.1996 4 789 | ul. Dluga 23 89-606 Charzykowy tel. (0-531) 883 97 | |||
| 4. Drawieński PN | 01.05.1990 11 018 | ul. Leśników 2 73-220 Drawno tel. (0-95) 768 20 51 | |||
| 5. Wielkopolski PN | 16.04.1957 5 338,00 | 62-050 Mosina-Jeziory tel. (0-61) 13 62 99; 13 22 06 | |||
| 6. Wigierski PN | 01.01.1989 14 840 | Krzywe 82 16-400 Suwałki tel. (0-87) 66 63 22 | |||
| Pas Nizin | |||||
| 7. Białowieski PN | 21.11.1947 10 502 | Park Pałacowy 5 17-230 Białowieża tel. (0-835) 12 306; 12 360 | |||
| 8. Biebrzański PN | 30.09.1993 59 223 | 19-252 Osowiec 3 tel. (0-8516) 33 11 | |||
| 9. Kampinoski PN | 16.01.1959 35 655 | ul. Krasińskiego 49 05-080 Izabelin tel. (0-22) 722 60 01; 722 65 62; 722 60 21 | |||
| 10. Narwiański PN | 22.07.1996 7 350 | Kurowo 10 18-204 Kobylin Borzymy tel. (0-85) 18 14 17 | |||
| 11. Poleski PN | 01.05.1991 9 648 | ul. Chełmska 7 22-234 Urszulin tel. (0-82) 571 30 71 | |||
| Pas Wyżynny | |||||
| 12. Ojcowski PN | 14.01.1956 1 592 | 32-047 Ojców tel. (0-12) 23 90 63 | |||
| 13. Roztoczański PN | 10.05.1974 9 648 | ul. Plażowa 2 22-470 Zwierzyniec tel. (0-84) 87 22 86 | |||
| 14. Świętokrzyski PN | 01.04.1950 7 626 | ul. Suchedniowska 4 26-010 Bodzentyn tel. (0-41) 11 51 06 | |||
| Pas Gór | |||||
| 15. Babiogórski PN | 30.10.1954 1 734 | 34-233 Zawoja 1403 tel. (0-33) 77 51 10 | |||
| 16. Bieszczadzki PN | 04.08.1981 5 908,00 | 38-714 Ustrzyki Górne tel. (0-134) 611 036 w.50 | |||
| 17. Gorczański PN | 01.01.1981 5 908 | Poręba Wielka 34-735 Niedźwiedź tel. (0-90) 383 680 | |||
| 18. PN Gór Stołowych | 30.09.1993 6 280 | ul. Słoneczna 31 57-250 Kudowa Zdrój (0-74) 66 14 36 | |||
| 19. Karkonoski PN | 16.01.1959 5 579 | ul. Chałubińskiego 23 58-750 Jelenia Góra tel. (0-75) 537 26 | |||
| 20. Magurski PN | 01.01.1995 19 962 | ul. Mickiewicza 13 38-230 Nowy Żmigród tel. (0-90) 39 51 97 | |||
| 21. Pieniński PN | 30.10.1954 2 346 | ul. Jagiellońska 107 34-450 Krościenko tel. (0-18) 72 30 90 | |||
| 22. Tatrzański PN | 30.10.1954 21 164 | ul. Chałubińskiego 42a 34-500 Zakopane tel. (0-165) 632 03 | |||
MUZEA PRZYRODNICZE PRZY PARKACH NARODOWYCH W POLSCE
| Muzeum | Adres | Informacje dodatkowe |
|---|---|---|
| Muzeum Przyrodniczo- Leśne Białowieskiego PN | Park Pałacowy, 17-230 Białowieża, tel. (0835) 122 75 | |
| Muzeum Przyrodnicze Babiogórskiego PN | ul. Barańcowa 1403, 34-223 Zawoja | Muzeum otwarte od wtorku do piątku w godzinach 10:00 – 15:00, ceny biletów normalnych 1,5 zł, ulgowych 1 zł |
| Muzeum Przyrodnicze Bieszczadzkiego PN | ul. Bałzka 4, 38-700 Ustrzyki Dolne | muzeum otwarte od wtorku do niedzieli w godzinach 9:00 – 17:00 |
| Muzeum Przyrodnicze Puszczy Kampinoskiej | Granica, 05-085 Kampinos, tel. (022) 735 01 03 | Muzeum czynne od wtorku do niedzieli w godzinach 9:00 – 16:00. Muzeum wchodzi w skład Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego Kampinoskiego PN im. Jadwigi i Romana Kobendzów. W stylowym budynku zgromadzono okazy puszczańskiej fauny i flory, eksponaty pozwalajace poznawać wartości i znaczenie przyrody oraz dziedzictwo historyczne i kulturowe Puszczy Kampinoskiej. |
| Muzeum Przyrodnicze Karkonoskiego PN | ulica Tytusa Chałubińskiego 23, 58-570 Jelenia Góra, tel. (075) 533 48 wew. 2324 | Muzeum czynne orócz poniedziałków i świąt w godzinach 10:00 – 16:00. Muzeum eksponuje ptaki, ssaki, owady i minerały. Ma następujące działy:
|
| Ojcowski PN, Muzeum im. prof. Władysława Szafera | 32-047 Ojców, tel. (012)23 90 63, wew. 222, 230, 232 | |
| Ośrodek Dydaktyczno – Muzealny Poleskiego PN | Załucze Stare, 22-243 Wola Wereszczańska, tel. (082) 571 31 99 | |
| Ośrodek Edukacyjno – Muzealny Roztoczańskiego PN | ul. Plażowa 3, 22-470 Zwierzyniec | |
| Muzeum Przyrodniczo – Leśne Słowińskiego PN | 76-214 Smołdzino | Muzeum czynne codziennie od 1 maja do końca września w godzinach 9:900 – 17:00. Ceny biletów: normalny 1 zł, ulgowy 0,5 zł |
| Muzeum Przyrodniczo – Leśne Świętokrzyskiego PN | Święty Krzyż, 26-004 Bieliny | |
| Muzeum Przyrodnicze Tatrzańskiego PN | ul. Chałubińskiego 42, 34-500 Zakopane | Muzeum otwarte codziennie oprócz niedziel w godzinach 9:00 – 14:00 |
| Muzum Przyrodnicze Wielkopolskiego PN | ul. J. Dąmskiej 1, 62-040 Puszczykowo | |
| Muzeum Przyrodnicze Wolińskiego PN | ul. Niepodległości 3, 72-510 Międzyzdroje | |
| Stacja Terenowa Drawieńskiego PN „BOGDANKA” | 73-220 Drawno | Czynne od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00 – 16:00. Stacja posiada własne miejsca noclegowe |
- Pozostałe regulaminy na stronie: www.pttk.pl
A między nimi: - Odznaki Krajoznawcze
- Odznaki Narciarskie
- Odznaki Kajakowe
- Odznaka Imprez na Orientację
- Odznaki Jeździeckie
- Z dziećmi na szlaki
- Motorowa Odznaka Turystyczna
- Młodzieżowa Odznaka Krajoznawcza